तुम मेरी कविताओं में 

मुझे ढूँढने की कोशिश मत करना

ना मेरी गली में इस देश को ..

अब मेरे साये के भी छिलके बचे हैं

और मेरा सूनापन क़तई रूमानी नहीं।

वो उतना ही सच्चा है,

जितनी ये दुनिया और अँधियारा

मेरे गले में और गली में है रोशनी,

निऑन साइन की जगमगाहट काम हो..

तो झाँक लो..

मेरी गली में, और कविता में 

जेंव्हा इमारती समोर उभ्या असतात

आ वासून तुम्हाला गिळंकृत  करण्यसाठी,

आणि तुम्हाला जाणवत  असतो ,

गुदमरणारा  श्वास  !

छोट्याशा  खिडकीतून  वाकून  बघणारे  

चड्डी  बनियान  आणि  ब्रा,

सांगत असतात  तीच  ती  गोष्ट , 

महानगराच्या  खुजेपणाची !

आणि  तुमच्या  बाल्कनी मधली 

तजेलदार  बोगनवेल  देत  असते,  

साक्ष  तुमच्या  सुखवस्तूपणाची .

पण  रोज  रोज  कॉफी  प्यायला 

बाल्कनीत  बसायला  वेळ उरलेला  नसतो.  

आणि  खरंतर  समोरच्या  

Sra च्या  बिल्डिंग  मधून 

वाकुल्या  दाखवणारे 

चड्डी  बनियान  आणि  ब्रा, 

न पुसून  टाकता  येणारा भूतकाळ,  

तुमच्या  मेकअपचं  कोरीव  काम  केलेल्या 

आणि  परफ्युमनी  न्हायलेल्या ,

नितळ  त्वचेला  देत  असतो  तडे  !

चड्डी  बनियान  आणि  ब्रा 

या  खासगी मालमत्तेचं 

प्रदर्शन  लावल्या  बद्दल 

‘त्यांच्यावर’  गुन्हा  दाखल  करता  येणार  नाही !

मग  शोधुयात  कारणं, 

लवकर  आणि  तत्परतेने 

‘त्यांना’  इथून  हद्दपार  करण्याची.  

गावाच्या  वेशीबाहेर  राहायची ज्यांची  लायकी  

ते  कसे  उगवलेत,  

पिंपळासारखे  आपल्याच 

सैनिटेरी  पाईप  च्या  आडोशाने 

त्याचा  घेऊ  या  शोध !

मग  घेऊ  बाल्कनीत 

कॉफी  .. 

समाजातल्या  अंतहीन  

दुही  बद्दल  चर्चा  करत